Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Τα εκατομμύρια δεν του πρόσφεραν ευτυχία, γι’ αυτό και τα … χάρισε !!!

Τα εκατομμύρια δεν του πρόσφεραν ευτυχία, γι’ αυτό και τα … χάρισε!!!



Του Ανδρέα Κατσούλη για το ethnos.gr


Μια πράξη φιλανθρωπίας τεράστιου βεληνεκούς αποτελεί αναμφισβήτητα μια εικόνα σπάνιας ομορφιάς, για να είναι αληθινή.

Ωστόσο για τον 49χρονο Αυστριακό εκατομμυριούχο επιχειρηματία, Καρλ Ράμπεντερ, υπήρξε μια απόφαση ζωής, η οποία του επεφύλασσε την «αποκωδικοποίηση» του υπαρξιακού γρίφου της αληθινής ευτυχίας.

Ήταν πριν από περίπου μία διετία, όταν ο Ράμπεντερ αποφάσισε να προσφέρει τα πλούτη και την πλειονότητα των υπαρχόντων του σε όσους τα είχαν πραγματικά ανάγκη και να επιλέξει για τον ίδιο μια λιτή ζωή, στρέφοντας την πλάτη του σε κάθε μη απολύτως χρειώδες υλικό αγαθό.

Σήμερα διαβιεί σε ένα μικρό προκατασκευασμένο ξύλινο σπίτι, προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως σύμβουλος επιχειρήσεων, με τις μηνιαίες αποδοχές του να υπερβαίνουν μόλις τα 1.200 ευρώ…

«Θέλω να μην έχω τίποτα»

Το εναρκτήριο «λάκτισμα» του φιλανθρωπικού αγώνα του δόθηκε το 2009, όταν έκανε γνωστή μέσω του Διαδικτύου την απόφασή του για τη διεξαγωγή κλήρωσης, με «έπαθλο» την πολυτελή εξοχική κατοικία του στο Τιρόλο, στους πρόποδες των Άλπεων, συνολικού εμβαδού 320 τ.μ., με τη συνολική έκταση του οικοπέδου να αγγίζει τα 17 εκτάρια…



Τα εισπραχθέντα χρήματα, ήτοι σχεδόν 2,2 εκατομμύρια ευρώ, προσφέρθηκαν από τον Ράμπεντερ στο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ίδρυμά του, που δραστηριοποιείται στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και της Λατινικής Αμερικής, φροντίζοντας για την εξασφάλιση μικρομεσαίων δανείων σε φτωχούς των οποίων τις αιτήσεις για δάνεια ή άλλου είδους χρηματικές πιστώσεις απορρίπτονταν από τις τράπεζες.

Το επόμενο βήμα του ήταν να πουλήσει την επιχείρησή του, τη λιμουζίνα, το πολυτελές αγωνιστικό αυτοκίνητό του, έξι ιστιοφόρα σκάφη αλλά και το ιδιωτικό αεροσκάφος του.

«Θέλω στο τέλος να μη μου μείνει τίποτα», είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2010 ο Ράμπεντερ, συμπληρώνοντας ότι «το χρήμα είναι αντιπαραγωγικό, αποτελώντας τροχοπέδη για την ανθρώπινη ευτυχία»…

Διατηρώντας μια βιοτεχνία ειδών χειροτεχνίας και οικιακής εσωτερικής διακόσμησης, ο Αυστριακός πρώην εκατομμυριούχος «έβγαλε» τα πρώτα εκατομμύριά του από την επιχείρησή του σε ηλικία μόλις 32 ετών, απασχολώντας περισσότερους από 400 εργαζομένους.

«Πίστευα επί χρόνια ότι όσο περισσότερα χρήματα και μεγαλύτερη πολυτέλεια αποκτάς τόσο πιο ευτυχισμένος γίνεσαι. Κατάγομαι από μια πολύ φτωχή οικογένεια, της οποίας ο βασικός κανόνας συνίστατο στην πεποίθηση ότι πρέπει να εργαζόμαστε όσο το δυνατόν πιο σκληρά, προκειμένου να κατέχουμε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά. Αυτό τον κανόνα ακολουθούσα επί χρόνια«, τόνιζε πριν από μία διετία στην «Telegraph» ο Ράμπεντερ. Ωστόσο, περνώντας ο καιρός, άρχισαν να φυτεύονται οι πρώτοι σπόροι αμφιβολίας.

«Είχα την αίσθηση ότι προσπαθούσα σαν σκλάβος να αποκτήσω πράγματα, τα οποία όχι μόνο δεν είχα ανάγκη αλλά και πραγματικά δεν ήθελα», επισημαίνει ο Ράμπεντερ.

Το σημείο ”0”

Υπεύθυνο για τη αλλαγή της στάσης και της θεώρησής του απέναντι στα καθημερινά δρώμενα και εν γένει στη ζωή του θεωρείται ένα υπερπολυτελές ταξίδι αναψυχής στη Χαβάη, όπου δαπάνησε, όπως ο ίδιος τονίζει, τόσα χρήματα όσα μπορούν να ξοδευτούν από κάποιον που… δεν ξέρει τι έχει.

Ωστόσο ένιωθε ότι αυτά που βίωνε δεν ήταν αληθινά, ότι έμοιαζαν με ψευδαίσθηση και αυτός δεν ήταν παρά ένας ηθοποιός που έπαιζε τον ρόλο του.

Τώρα ζει σε λυόμενο. Το σαλέ βγήκε στη λοταρία.

Το 2009 ο Ράμπεντερ έστησε μία Διαδικτυακή λοταρία με «έπαθλο» την πολυτελή εξοχική κατοικία του στο Τιρόλο, στους πρόποδες των Άλπεων, συνολικού εμβαδού 320 τ.μ., με τη συνολική έκταση του οικοπέδου να αγγίζει τα 17 εκτάρια… Η τιμή αγοράς ενός λαχνού ορίστηκε από τον ίδιο στα 99 ευρώ και η ημερομηνία λήξης συμμετοχής η 28η Μαρτίου του 2010.

Ο αριθμός των λαχνών που διατέθηκαν ανήλθε στις 21.999 και η μεγάλη τυχερή ήταν μια Βαυαρή ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος βιολογικών προϊόντων, η οποία έκτοτε απολαμβάνει μια όαση ηρεμίας σε μια σχεδόν άβατη περιοχή, απολαμβάνοντας κάθε είδους πολυτελείς ανέσεις.

Σήμερα ο Ράμπεντερ ζει σε ένα προκατασκευασμένο σπίτι «ελεύθερος και αλαφρωμένος», όπως επισημαίνει απολαμβάνοντας τον ήλιο και τον καθαρό αέρα. Η φύση, όπως τονίζει τον αποζημιώνουν με μια απαράμιλλη ρεαλιστική αίσθηση ευεξίας και αληθινής ευτυχίας.



«Τα υλικά αγαθά δεν παίζουν τον παραμικρό ρόλο, νιώθω πολύ καλύτερα επειδή βιώνω μόνο αυτά που θα έπρεπε εξαρχής να βιώνω. Ένιωθα επί 20 χρόνια ότι αυτή η ζωή δεν μου πήγαινε», τόνισε προ ημερών στην ηλεκτρονική έκδοση του «Spiegel», αναφερόμενος σε αυτά τα χρόνια που άφησε να περάσουν χαμένα.




Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Μία παραβολικὴ ἱστορία: "Κάποτε ὁ διάβολος..."

Μία παραβολικὴ ἱστορία: "Κάποτε ὁ διάβολος..."



Κάποτε ὁ διάβολος κάλεσε μιὰ παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στὴν ἐναρκτήρια ὁμιλία του, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα, εἶπε καὶ τὰ ἀκόλουθα:

- Δὲν μποροῦμε νὰ ἐμποδίσουμε τοὺς Χριστιανοὺς νὰ πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία.

Δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ διαβάζουν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰ γνωρίζουν τὴν Ἀλήθεια.

Δὲν μποροῦμε οὔτε ἀκόμα καὶ νὰ τοὺς ἐμποδίσουμε νὰ ἔχουν μιὰ ζωντανὴ καὶ στενὴ σχέση μὲ τὸν Σωτήρα τους.

Ἅπαξ καὶ ἀποκτήσουν αὐτὴν τὴ σύνδεση μὲ τὸν Ἰησοῦ, ἐμεῖς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους.

...Ἔτσι, τὸ μόνο ποὺ μᾶς μένει εἶναι νὰ τοὺς κλέψουμε τὸ χρόνο τους.

Ἃς πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία, δὲν πειράζει· ἃς ἔχουν ἐκεῖ τὶς συνεστιάσεις τους κι ὅλα τα ὑπόλοιπα.

Ἃς ἔχουν ἔργο καὶ δράση. Μόνο νὰ μὴν ἔχουν χρόνο νὰ ἀναπτύξουν αὐτὴ τὴ ζωντανὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ.

...Νὰ τί θέλω ἀπό σᾶς: Ἀποσπάστε τους τὴν προσοχὴ ἀπὸ τὸν Σωτήρα τους καὶ ἐμποδίστε τους ἀπὸ τοῦ νὰ ἔχουν θερμὴ καὶ στενὴ σχέση μαζί Του ὅλη μέρα. Ἃς τοὺς παρασύρουμε σὲ μιὰ χαλαρὴ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ· τυπικὴ σχέση, χωρὶς γνήσια πίστη καὶ ἀγάπη γι’ Αὐτόν.

- Πῶς θὰ τὸ κάνουμε αὐτό; ρώτησαν τότε οἱ δαίμονες.

- Βάλτε τους νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ δευτερεύοντα θέματα καὶ βρεῖτε τρόπους ἀμέτρητους νὰ κρατᾶτε ἀπασχολημένο τὸ μυαλό τους, ἀπάντησε.

Βάλτε μέσα τους τὸν πειρασμὸ νὰ ξοδεύουν, νὰ ξοδεύουν, νὰ ξοδεύουν καὶ νὰ δανείζονται χρεώνοντας τὶς κάρτες τους.

Πεῖστε τὶς γυναῖκες τους νὰ πᾶνε νὰ δουλεύουν πολλὲς ὧρες ἐκτὸς σπιτιοῦ καὶ τοὺς ἄνδρες νὰ δουλεύουν 6-7 μέρες τὴν ἑβδομάδα, 10-12 ὧρες τὴν ἡμέρα, ἔτσι ὥστε νὰ μποροῦν νὰ ἀνταπεξέλθουν στὶς ἀνάγκες τοῦ τρόπου ζωῆς τους.

Ἐμποδίστε τους νὰ ξοδεύουν χρόνο μὲ τὰ παιδιά τους. Ἔτσι, καθὼς θὰ διασπᾶται ἡ οἰκογένειά τους, σύντομά το σπίτι δὲν θὰ ἀποτελεῖ πιὰ γιὰ αὐτοὺς καταφύγιο ἀπὸ τὴν πίεση τῆς δουλειᾶς τους.

Κρατᾶτε πάντα το μυαλὸ τόσο γεμάτο μὲ ἐρεθίσματα ὥστε νὰ εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀκούσουν τὴ σιγανὴ καὶ ἁπαλὴ φωνὴ τοῦ Θεοῦ.

1. Βάλτε τους νὰ παίζουν τὸ ραδιόφωνο καὶ τὸ κασετόφωνο ὅποτε ὁδηγοῦν.

2. Φροντίστε νὰ ἔχουν συνεχῶς ἀνοιχτὰ στὸ σπίτι τους τὰ CD, τὸ βίντεο, τὴν τηλεόραση καὶ τοὺς ὑπολογιστές.

3. Βάλτε σὲ κάθε κατάστημα κι’ ἑστιατόριο ποὺ μπαίνουν, μουσικὴ ποὺ νὰ παίζει ἀσταμάτητα. Αὐτὸ θὰ συννεφιάζει τὸ μυαλό τους καὶ θὰ ἀδυνατίζει τὴν κοινωνία τους μὲ τὸν Χριστὸ μέσῳ τῆς προσευχῆς.

4. Γεμίστε τὰ τραπέζια τους μὲ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες. Κάντε τους ὑπερκαταναλωτικὰ ὄντα· νὰ ἀγοράζουν, νὰ ξοδεύουν χωρὶς νὰ ἔχουν τίποτα ἀπὸ αὐτὰ πραγματικὰ ἀνάγκη. Νὰ ἀσχολοῦνται μὲ πολλά, νὰ ταλαιπωροῦνται καὶ νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό.

5. Σφυροκοπᾶτε τὰ μυαλὰ τους ἀκατάπαυστα μὲ εἰδήσεις ὅλο το 24ωρο.

6. Γεμίστε τοὺς δρόμους μὲ διαφημιστικὲς ἀφίσες, ὥστε νὰ μὴν τοὺς ἀφήνετε στιγμὴ σὲ ἡσυχία ὅσο ὁδηγοῦν ἢ περπατοῦν.

7. Πλημμυρίστε τὰ γραμματοκιβώτιά τους μὲ ἄχρηστα διαφημιστικά, καταλόγους ρούχων, τυχερῶν παιχνιδιῶν καὶ κάθε τί ποὺ προάγει ψεύτικες ἐλπίδες εὐημερίας.

8. Βάλτε κοκκαλιάρικα μοντέλα στὰ ἐξώφυλλα τῶν περιοδικῶν καὶ στὴν τηλεόραση, ὥστε οἱ ἄνδρες νὰ θεωροῦν αὐτὰ ὡς πρότυπα ὀμορφιᾶς καὶ νὰ μὴν ἱκανοποιοῦνται μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς γυναίκας τους.

9. Δῶστε κούραση στὶς συζύγους, ὥστε τὰ βράδια νὰ μὴν εἶναι σὲ θέση νὰ χαροῦν σὰν ζευγάρια μὲ τοὺς ἄνδρες τους. Δῶστε τους πονοκεφάλους, ὥστε οἱ ἄνδρες νὰ ἔχουν παράπονα, πικρίες καὶ νὰ ἀρχίσουν νὰ ψάχνουν ἀλλοῦ γιὰ εὐχαρίστηση. Αὐτὸ θὰ διαλύσει γρήγορα τὶς οἰκογένειες.

10. Διαφημίστε τὸν Ἅϊ Βασίλη ὥστε νὰ κλέψετε τὴν προσοχὴ τῶν παιδιῶν ἀπὸ τὸ ἀληθινὸ νόημα τῶν Χριστουγέννων.

11. Τὸ Πάσχα διαδῶστε τὰ κουνελάκια καὶ τὰ κόκκινα αὐγὰ στὴ θέση τοῦ μηνύματος τῆς Ἀνάστασης καὶ προπαγανδίστε ὑπὲρ τῆς νίκης τῆς ἁμαρτίας.

12. Ἀκόμα καὶ στὴ διασκέδασή τους φέρτε τους στὰ ἄκρα. Ὅταν γυρίζουν ἀπὸ διακοπὲς νὰ εἶναι πτῶμα στὴν κούραση καὶ νὰ ἔχουν μετανιώσει γιὰ τὶς ἐπιλογές τους.

13. Μὴν τοὺς ἀφήνετε νὰ βγαίνουν στὴ φύση καὶ νὰ παρατηροῦν ὅ,τι ὁ Θεὸς ἔφτιαξε.

14. Ἀντὶ γιὰ αὐτό, στέλνετέ τους σὲ λούνα πάρκ, γήπεδα, κινηματογράφους, παιδότοπους καὶ κονσέρτα.

15. Κρατᾶτε τους πάντα ὑπεραπασχολημένους. Νὰ μὴ σκέφτονται, νὰ μὴν ἀναζητοῦν, νὰ μὴ προβληματίζονται.

16. Καὶ ὅταν συναντῶνται γιὰ πνευματικὴ συντροφιὰ μὲ ἄλλους πιστούς, κάντε ὥστε νὰ φεύγουν ἀπὸ ‘κεῖ μὲ διαταραγμένη συνείδηση.

17. Δῶστε τους νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τόσους πολλοὺς “καλοὺς” στόχους, ποὺ νὰ μὴν ἔχουν χρόνο οὔτε ἀνάγκη νὰ ἐκζητήσουν τὴ δύναμη τοῦ Ἰησοῦ στὴ ζωή τους.

18. Σύντομα, θὰ δουλεύουν ἀσταμάτητα γιὰ αὐτὸν τὸν “καλὸ” σκοπό, ποὺ ὅμως ὁ Θεὸς δὲν τοὺς ἀνέθεσε, θυσιάζοντας τὴν ὑγεία τους καὶ τὴν οἰκογένειά τους σ’ αὐτὸν, μὲ μεγάλη πιθανότητα νὰ τὰ χάσουν καὶ τὰ δύο.

Θὰ δουλέψει σίγουρα τὸ σχέδιο αὐτό»!

Καὶ οἱ δαίμονες ἔτρεξαν γρήγορα νὰ βάλουν σὲ ἐφαρμογὴ ὅλα αὐτά, ὥστε οἱ Χριστιανοὶ νὰ μὴν ἔχουν χρόνο γιὰ τὸν Σωτήρα τους Ἰησοῦ Χριστό…




Ὅλα ἦταν ἀπὸ Μένα!

Ὅλα ἦταν ἀπὸ Μένα!



Τὸ παρακάτω κείμενο ἀποτελεῖ ἕνα γράμμα ποὺ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τῆς Βίριτσα σὲ ἕνα πνευματικό του παιδί, ἐπίσκοπο, ὁποῖος βρισκόταν στὴν φυλακή. Εἶναι ἕνας λόγος παρηγοριᾶς καὶ νουθεσίας, ποὺ Δημιουργὸς Θεὸς ἀπευθύνει στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου.

«Ἔχεις ποτὲ σκεφτεῖ ὅτι ὅλα ὅσα ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καὶ Ἐμένα; Διότι αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν τὴν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου. Ὅταν οἱ πειρασμοὶ ἔρχονται ἐπάνω σου καὶ πολέμιος σὰν τὸ ποτάμι, θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.

Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ἡ ἀδυναμία σου ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ δύναμή Μου καὶ ἡ ἀσφάλειά σου βρίσκεται στὸ νὰ Μὲ ἀφήσεις νὰ σὲ προστατεύσω.

Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ὅταν βρίσκεσαι σὲ δύσκολες συνθῆκες μεταξύ τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν σὲ καταλαβαίνουν, δὲν λογαριάζουν αὐτὰ πού σοῦ εἶναι εὐάρεστα καὶ σὲ ἀπομακρύνουν, ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.

Εἶμαι ὁ Θεός σου, οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς εἶναι στὰ χέρια Μου.

Δὲν βρέθηκες τυχαία στὴ θέση σου, εἶναι ἀκριβῶς ἡ θέση πού σοῦ ἔχω ὁρίσει.

Δὲν μὲ παρακαλοῦσες νὰ σοῦ μάθω τὴν ταπείνωση; Καὶ νά! Σὲ ἔβαλα σ’ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ περιβάλλον, στὸ “σχολεῖο” ποὺ διδάσκουν αὐτὸ τὸ μάθημα. Τὸ περιβάλλον σου καὶ αὐτοὶ ποὺ ζοῦν γύρω σου μόνο ἐκτελοῦν τὸ θέλημά Μου.

Ἔχεις οἰκονομικὲς δυσκολίες καὶ μόλις τὰ βγάζεις πέρα; Νὰ ξέρεις ὅτι ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι Ἐγὼ διαθέτω τὰ χρήματά σου καὶ νὰ καταφεύγεις σὲ Μένα καὶ νὰ γνωρίζεις ὅτι ἐξαρτᾶσαι ἀπὸ Μένα. Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι τὰ ἀποθέματά Μου εἶναι ἀνεξάντλητα καὶ νὰ βεβαιωθεῖς ὅτι εἶμαι πιστὸς στὶς ὑποσχέσεις Μου.

Νὰ μὴν συμβεῖ ποτὲ νὰ σοῦ ποῦν στὴν ἀνάγκη σου: «Μὴν πιστεύεις στὸν Κύριο καὶ Θεό σου».

Ἔχεις περάσει ποτὲ νύχτα μέσα στὴ θλίψη ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς σου, τοὺς ἀνθρώπους ποῦ ἀγαπᾶς; Σοῦ τὸ ἐπέτρεψα, γιὰ νὰ στραφεῖς σὲ Μένα καὶ σὲ Μένα νὰ βρεῖς τὴν αἰώνια παρηγοριὰ καὶ ἀνακούφιση.

Σὲ ξεγέλασε ὁ φίλος σου ἢ κάποιος ποῦ τοῦ εἶχες ἀνοίξει τὴν καρδιά σου; Ἀπὸ μένα ἦταν αὐτό. Ἐγὼ ἐπέτρεψα νὰ σὲ ἀγγίξει αὐτὴ ἡ ἀπογοήτευση, γιὰ νὰ μάθεις ὅτι ὁ καλύτερος φίλος σου εἶναι ὁ Κύριος.

Θέλω νὰ τὰ φέρνεις ὅλα σὲ Μένα καὶ ὅλα νὰ Μοῦ τὰ λές.

Σὲ συκοφάντησε κάποιος; Νὰ τὸ ἀφήσεις σὲ Μένα, σὲ Μένα νὰ προσκολληθεῖς. Ἐγὼ εἶμαι ἡ καταφυγή σου, γιὰ νὰ κρυφτεῖς ἀπὸ τὴν ἀντιλογία τῶν ἐθνῶν. Θὰ κάνω τὴν δικαιοσύνη σου νὰ λάμψει σὰν τὸ φῶς, καὶ τὴν ζωή σου σὰν μέρα μεσημέρι.

Καταστράφηκαν τὰ σχέδια σου καὶ ἡ ψυχή σου εἶναι ἐξαντλημένη; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Ἔκανες σχέδια καὶ εἶχες δικούς σου σκοπούς. Τὰ σχέδια σου τὰ ἔφερες νὰ τὰ εὐλογήσω. Ἀλλὰ Ἐγὼ θέλω νὰ ἀφήσεις σὲ Μένα νὰ κατευθύνω καὶ νὰ χειραγωγῶ τὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου, διότι εἶσαι τὸ ὄργανο καὶ ὄχι πρωταγωνιστῆς.

Σὲ βρῆκαν ἀπροσδόκητες ἀποτυχίες καὶ ἡ ἀπελπισία κατέλαβε τὴν καρδιά σου; Νὰ ξέρεις, ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Διότι μ’ αὐτὴ τὴν κούραση καὶ τὸ ἄγχος δοκιμάζω πόσο ἰσχυρὴ εἶναι ἡ πίστη σου στὶς ὑποσχέσεις Μου καὶ τὴν παρρησία σου στὴν προσευχὴ γιὰ τοὺς συγγενεῖς σου. Δὲν ἤσουν ἐσὺ ποῦ ἐμπιστεύτηκες τὶς φροντίδες γιὰ αὐτοὺς στὴν προνοητικὴ ἀγάπη Μου; Δὲν εἶσαι ἐσὺ ποὺ καὶ τώρα τοὺς ἀφήνεις στὴν προστασία τῆς Πανάγνου Μητέρας Μου;

Σὲ βρῆκε σοβαρὴ ἀσθένεια ποὺ μπορεῖ νὰ γιατρευτεῖ ἢ εἶναι ἀθεράπευτη καὶ σὲ κάρφωσε στὸ κρεβάτι σου; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Ἐπειδὴ θέλω νὰ Μὲ γνωρίσεις πιὸ βαθιά, μέσῳ τῆς σωματικῆς ἀσθένειας, νὰ μὴν γογγύζεις γι’ αὐτὴν τὴ δοκιμασία πού σου στέλνεται καὶ νὰ μὴν προσπαθεῖς νὰ καταλάβεις τὰ σχέδια Μου τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων μὲ διάφορους τρόπους, ἀλλὰ ἀγόγγυστα καὶ ταπεινὰ νὰ σκύψεις τὸ κεφάλι σου μπροστὰ στὴν ἀγαθότητά Μου.

Ὀνειρευόσουν νὰ κάνεις κάτι ξεχωριστὸ καὶ ἰδιαίτερο γιὰ Μένα καὶ ἀντὶ νὰ τὸ κάνεις ἔπεσες στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Διότι τότε θὰ ἤσουν βυθισμένος στὰ δικά σου ἔργα καὶ Ἐγὼ ἐπέτρεψα νὰ σοῦ συμβεῖ αὐτὸ γιὰ νὰ προσελκύσω τὶς σκέψεις σου σὲ Μένα. Θέλω νὰ σοῦ διδάσκω τὶς βαθύτατες σκέψεις καὶ τὰ μαθήματά Μου, γιὰ νὰ Μὲ ὑπηρετεῖς, θέλω νὰ σὲ μάθω νὰ συναισθάνεσαι πὼς εἶσαι τίποτα χωρὶς Ἐμένα.

Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς καλύτερους υἱούς Μου εἶναι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴ δραστικὴ ζωή, γιὰ νὰ μάθουν νὰ χειρίζονται τὸ ὅπλο τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.

Κλήθηκες ἀπροσδόκητα νὰ ἀναλάβεις μιὰ δύσκολη καὶ ὑπεύθυνη θέση, στηριγμένη σὲ Μένα; Σοῦ ἐμπιστεύομαι τὶς δυσκολίες αὐτές, καὶ γι’ αὐτὸ θὰ σὲ εὐλογήσει ὁ Κύριος καὶ Θεός σου, σ’ ὅλα τα ἔργα σου, σ’ ὅλους τους δρόμους σου, σ’ ὅλα. Καθοδηγητὴς καὶ Δάσκαλός σου θὰ εἶναι ὁ Κύριος σου.

Τὴν ἡμέρα αὐτὴ στὰ χέρια σου, τέκνο Μου, ἔδωσα αὐτὸ τὸ δοχεῖο μὲ τὸ θεῖο μύρο, νὰ τὸ χρησιμοποιήσεις ἐλεύθερα.

Νὰ θυμᾶσαι πάντοτε ὅτι κάθε δυσκολία ποὺ θὰ συναντήσεις, κάθε προκλητικὴ λέξη, κάθε διαβολὴ καὶ κατάκριση, κάθε ἐμπόδιο στὰ ἔργα σου, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ προκαλέσει ἀγανάκτηση καὶ ἀπογοήτευση, κάθε φανέρωση τῆς ἀδυναμίας καὶ τῆς ἀνικανότητάς σου, θὰ χρίεται μὲ αὐτὸ τὸ ἔλαιο.

Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.

Νὰ θυμᾶσαι πὼς κάθε ἐμπόδιο εἶναι νουθεσία ἀπὸ τὸν Θεό. Καὶ νὰ βάλεις στὴν καρδιά σου αὐτὸν τὸν λόγο, πού σου ἔχω ἀποκαλύψει τὴν ἡμέρα αὐτή.

Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.

Νὰ ξέρεις καὶ νὰ θυμᾶσαι πάντα, ὅπου καὶ νὰ εἶσαι, ὅτι ὁποιοδήποτε κεντρί, θὰ ἀμβλυνθεῖ... μόλις θὰ μάθεις σὲ ὅλα νὰ βλέπεις Ἐμένα...

Ὅλα σου στάλθηκαν ἀπὸ Μένα γιὰ τὴν τελείωση τῆς ψυχῆς σου.

Ὅλα αὐτὰ ἦταν ἀπὸ Μένα»!




Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ἐκκλησία καὶ πολυτονικὸ σύστημα γραφῆς

Ἐκκλησία καὶ πολυτονικὸ σύστημα γραφῆς



Πρωτοπρεσβύτερος Μιλτιάδης Ζέρβας


Τὰ ἐκκλησιαστικὰ ἔντυπα, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἔχουν τὴν ἰδιαιτερότητα νὰ γράφονται μὲ τὶς λέξεις πολυτονισμένες.

Πολλοὶ σπεύδουν νὰ ἑρμηνεύσουν τούτη τὴν χρήση τῶν τόνων καὶ τῶν πνευμάτων ἐξαπολύοντας τὴν μομφὴ πρὸς τὴν Ἐκκλησία, πὼς εἶναι ἀγκιστρωμένη στὸ παρελθόν, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ προσαρμοστεῖ στὶς παροῦσες ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν. Κι ὅμως ὁ πολυτονισμὸς τῶν λέξεων στὰ ἐκκλησιαστικὰ ἔγγραφα δὲν γίνεται στὶς μέρες μας ἁπλὰ καὶ μόνο γιὰ νὰ τηρηθεῖ μία παράδοση, ἀλλὰ γιατὶ ἡ Ἐκκλησία ἔχει κάτι οὐσιαστικὸ νὰ ἐξηγήσει στοὺς νεοέλληνες.

Ὁ τρόπος ποὺ οἱ ἄνθρωποι κάθε ἐποχῆς ἐπιλέγουν νὰ χαράσσουν τὰ λόγια καὶ τὶς λέξεις τους σ’ ἕνα κομμάτι χαρτί, κρύβει τὶς ἀφετηρίες τοῦ τρόπου ποὺ ἔχουν ἐπιλέξει νὰ ζοῦν. Ἡ ἀπόφαση πρὶν λίγες δεκαετίες νὰ μεταβοῦμε σ’ ἕνα μονοτονικὸ τρόπο γραφῆς τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, πέρα ἀπὸ τὰ ὅποια ἐπιχειρήματα τῶν ἐμπνευστῶν της, ἔκρυβε δύο συνιστῶσες τοῦ «τρόπου» τοῦ σύγχρονου Ἕλληνα: τὴν χρηστικότητα καὶ τὴν εὐκολία. Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ ὀξεία, ἡ περισπωμένη, ἡ βαρεία, ἡ ψιλὴ καὶ ἡ δασεία μοῦ εἶναι ἄχρηστα, ἀφοῦ δὲν ἔχω ἕνα ἄμεσο καὶ χειροπιαστὸ κέρδος ἀπὸ τὴν χρησιμοποίησή τους (δὲν διαβάζω διαφορετικὰ κάποια λέξη ἂν συνοδεύεται ἀπὸ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τόνο ἢ ἀπὸ ἕνα πνεῦμα). Ἐπιπρόσθετα ἐπειδὴ μὲ δυσκολεύει ὁ πολυτονισμὸς τῶν λέξεων, μὲ τὸ πλῆθος τῶν κανόνων ποὺ πρέπει νὰ κατέχω, προτιμῶ μιὰ ἁπλουστευτικὴ χρήση τῆς γραφῆς, ὅπου ὅλα χωροῦν σὲ ἕνα καὶ μόνο τόνο.

Αὐτὸς ὁ τρόπος τοῦ πολιτεύεσθαι εἶναι ποὺ μᾶς ἔχει ὁδηγήσει στὴ σημερινὴ κρίση. Δεχθήκαμε ὡς ἀπόλυτο κριτήριο βίου τὸ ἄμεσο καὶ γρήγορο κέρδος. Ὅ,τι δὲν μοῦ τὸ ἐξασφάλιζε ἦταν ἀποριπτέο, γιατὶ δὲν ἦταν χρηστικό. Ἀποδεχθήκαμε τὸν τρόπο τῆς εὐκολίας, ἀρνούμενοι νὰ ἀναμετρηθοῦμε μὲ τὶς προκλήσεις καὶ τὶς δυσχέρειες τῶν καιρῶν μας, ἀποδιώχνοντας μὲ κάθε τρόπο ὅ,τι μᾶς ἀνάγκαζε νὰ κοπιάσουμε. Ὀλισθαίνοντας σ’ αὐτὲς τὶς ἐπιλογὲς φτάσαμε ὣς ἐδῶ, ἔχοντας ἀπωλέσει ὅλα αὐτὰ τὰ μικρὰ «περιττά», καὶ καθ’ ὅλα ἀπαραίτητα, ποὺ θὰ «διευκόλυναν» τὸ βίο μας μέσα ἀπὸ τὴν σπουδὴ καὶ τὴ μαθητεία στὴ δυσκολία.

Σὲ τούτη τὴ λογικὴ τῆς γρήγορης ἐξαργύρωσης ἑνὸς κέρδους καὶ τῆς προτίμησης τῶν εὔκολων λύσεων, ἔρχεται ἡ Ἐκκλησία νὰ προβάλλει ἀντίλογο, μὲ τὴν πράκτική της νὰ συνεχίζει νὰ ὀμορφαίνει τὰ λόγια της μὲ τὰ στολίδια τῶν λέξεων, τοὺς τόνους καὶ τὰ πνεύματα, ποὺ ἀχθοφοροῦν ἐδῶ καὶ αἰῶνες τὸ ἦθος τῆς ἀσκήσεως καὶ τοῦ μόχθου· ποὺ παιδαγωγοῦν τὰ πρόσωπα, ὥστε σὲ κάθε περίσταση, νὰ ἔχουν τὸ σθένος νὰ ἐπιλέγουν τὴν στενὴ ὁδὸ τῆς ἀρετῆς.


Πηγή: Προλογικὸ Μηνιαίου Περιοδικοῦ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς «Πειραϊκὴ Ἐκκλησία». Ἔτος 21ο, τεῦχος 231, Νοέμβριος 2011, σελίδα 7. http://www.imp.gr/Periodiko.htm


Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Νηστεία: Μία πρακτικὴ προσέγγιση

Νηστεία: Μία πρακτικὴ προσέγγιση



Διανύουμε καὶ φέτος τὴν εὐλογημένη περίοδο τῆς Νηστείας τῶν Χριστουγέννων, γιὰ τὴν σημασία καὶ τὸ νόημα τῆς ὁποίας ἔχουν μιλήσει ἐκτενῶς οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἀφορμὴ γι᾽ αὐτὸ τὸ μικρὸ σημείωμα, ὡστόσο, δὲν ἦταν κάποιος ἀπὸ τοὺς θεόπνευστους λόγους τους, ἀλλὰ κάτι πάρα πολὺ πεζὸ καὶ καθημερινό: ἕνα πακέτο μὲ «μπιφτέκια» σόγιας. Ἐπρόκειτο γιὰ ἕνα πακέτο ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ τὴ μακρινὴ Νότιο Ἀφρική, γιὰ νὰ καταλήξει στὸ ράφι ἑνὸς Super Market τῆς Ἀθήνας. Περιεργάστηκα ἀρκετὰ τὸ κουτὶ – ἄγνωστη μάρκα γάρ!–, διέτρεξα τὸν κατάλογο τῶν συστατικῶν (ἐπαγγελματικὴ διαστροφὴ) καὶ μετὰ ἡ ματιά μου ἔπεσε στὰ «σηματάκια» ποὺ στόλιζαν μία ὁλόκληρη πλευρὰ τῆς συσκευασίας.

Ἔμαθα λοιπὸν ὅτι τὸ «μπιφτέκι» μου ἦταν ἐλεύθερο γενετικὰ τροποποιημένων συστατικῶν (σηματάκι), ἐλεύθερο λακτόζης (ἄλλο σηματάκι), κατάλληλο γιὰ χορτοφάγους (τρίτο σηματάκι), Halal (σηματάκι πιστοποίησης), Kosher (σηματάκι πιστοποίησης), κατάλληλο γιὰ Jain (ποὺ ἔψαξα κι ἔμαθα ὅτι εἶναι μία σέχτα τῶν Ἰνδουιστῶν – σηματάκι πιστοποίησης κι ἀπὸ αὐτούς), σὺν μερικὰ ἀκόμα σηματάκια, ποὺ ὁμολογῶ ὅτι δὲν κατάφερα νὰ ἀποκωδικοποιήσω σὲ ποιὰ διατροφικὴ ἢ θρησκευτικὴ ὁμάδα ἀπευθύνονταν.

Κοίταζα τὸ κουτάκι καὶ μελαγχόλησα. Ἂν οἱ ἑβραῖοι, οἱ μουσουλμάνοι καὶ οἱ ἰνδουιστὲς τῆς Νοτίου Ἀφρικῆς μποροῦν νὰ πιστοποιοῦν τὴν καταλληλότητα ἑνὸς προϊόντος ὡς πρὸς τὶς διατροφικὲς ἀπαιτήσεις τῆς θρησκείας τους, γιατί νὰ μὴν μποροῦν νὰ τὸ κάνουν καὶ οἱ ὀρθόδοξοι τῆς Ἑλλάδας; Θὰ μοῦ ἀντιτείνετε πώς, σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς παραπάνω, ἐμεῖς δίνουμε βαρύτητα στὴν οὐσία καὶ ὄχι στὸν τύπο. Δὲν θὰ διαφωνήσω, ἀλλὰ μέχρι ποίου σημείου;

Συζητώντας μὲ φίλους καὶ συγγενεῖς, συνειδητοποιῶ ὅτι ὑπάρχουν ἀρκετὲς παρανοήσεις ὡς πρὸς τὸ «νηστίσιμον» ἢ ὄχι ἑνὸς προϊόντος. Καὶ δὲν ἀναφέρομαι σὲ φιλοσοφικὰ-θεολογικὰ ἐρωτήματα, ὅπως «κάτι ποὺ ἔχει τὴ μορφὴ καὶ τὴν ὑφὴ τοῦ μπιφτεκιοῦ, μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ νηστίσιμο ἂν εἶναι φυτικῆς προέλευσης»; Ὄχι! Αὐτὸ θὰ τὸ συζητήσει καὶ θὰ τὸ ἀπαντήσει ὁ καθένας μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ τὸν πνευματικό του. Ἀναφέρομαι στὰ πολὺ «τεχνικὰ» ἐρωτήματα ποὺ λένε «πῶς θὰ βεβαιωθῶ ὅτι αὐτὸ ποὺ μοῦ πουλᾶνε γιὰ νηστίσιμο, εἶναι ὄντως νηστίσιμο»;

Γιὰ παράδειγμα, λίγα χρόνια πρὶν εἶχε κυκλοφορήσει στὴν ἀγορὰ ὑποκατάστατο «τυρί», τὸ ὁποῖο ὁ κατασκευαστὴς – λόγῳ ἀγνοίας ἐνδεχομένως– διαφήμιζε ὡς «νηστίσιμο». Τὸ ἐν λόγῳ τυρί, ποὺ περιεῖχε πρωτεΐνες γάλακτος, ἦταν βέβαια τόσο νηστίσιμο ὅσο καὶ ἡ … μυζήθρα!

Ἀντιθέτως, ἔχω ἀκούσει πολλὲς νοικοκυρές, ἀπὸ ἕνα μίγμα ἄγνοιας καὶ περισσῆς εὐλάβειας νὰ μὴ χρησιμοποιοῦν μαργαρίνη (100% φυτικὸ προϊὸν) ἀπὸ τὸ φόβο ὅτι περιέχει κρυμμένο… βούτυρο.

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλη, πιτσαρίες, ταχυφαγεῖα κι ἑστιατόρια, τὰ τελευταῖα χρόνια, ποὺ ἡ νηστεία «πουλάει», μᾶς προσφέρουν πληθώρα ἐδεσμάτων μὲ τὴν ἔνδειξη «νηστίσιμο». Εἶναι; Δὲν εἶναι; Ποιός θὰ τοὺς ἐκπαιδεύσει; Ποιός θὰ τοὺς ἐλέγξει;

Κι ἔχουμε τὸν καταναλωτὴ νὰ μένει μόνος κι ἀβοήθητος μέσα σὲ ἕνα κυκεώνα ἄγνωστων συστατικῶν.

Μέχρι νὰ ἔρθει ἡ μέρα ποὺ οἱ κατασκευαστὲς τροφίμων θὰ ἀποκτήσουν τὴν κατάλληλη παιδεία καὶ μέχρι νὰ ἀποκτήσουν τὴν εὐαισθησία νὰ σημαίνουν ὡς «νηστίσιμα» προϊόντα τους, ἂς δώσουμε μερικὲς πρακτικὲς συμβουλὲς γιὰ ὅσους –δικαίως– σαστίζουν μπροστὰ στὴν ἐτικέτα.

Βασικὸς κανόνας εἶναι ἡ προσεκτικὴ ἀνάγνωση τῶν συστατικῶν τῆς ἐτικέτας. Εἶναι ὁ μοναδικός, σαφὴς καὶ ἔγκυρος τρόπος γιὰ νὰ μάθουμε τί περιέχει αὐτὸ ποὺ θὰ καταναλώσουμε.

Ἂν προσπαθήσουμε νὰ χωρίσουμε τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ συστατικὰ τῶν τροφίμων σὲ δύο ὁμάδας, τότε θὰ ἔχουμε:

Συστατικὰ «ἀρτίσιμα»:
- Καζεΐνες καὶ καζεϊνικά
- Πρωτεΐνες γάλακτος
- Ὀρὸς γάλακτος
- Στερεὰ γάλακτος
- Ζελατίνη (προέρχεται κυρίως ἀπὸ χοιρινὸ ἢ μοσχάρι)
- Ἀλβουμίνη (εἶναι τὸ ἀσπράδι τοῦ αὐγοῦ)

Συστατικὰ φυτικῆς προελεύσεως, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ καταναλωθοῦν στὴ «λαδερὴ» νηστεία:
- Γαλακτωματοποιητὲς
- Μόνο καὶ δι-γλυκερίδια λιπαρῶν ὀξέων
- Γαλακτικὸ ὀξὺ (δὲν προέρχεται ἀπὸ τὸ γάλα)
- Βούτυρο κακάο (δὲν εἶναι ζωικὸ βούτυρο)
- Μαργαρίνες – φυτίνες
- Πρωτεΐνη σίτου
- Ἄμυλα (ἁπλὰ καὶ τροποποιημένα)
- Πηκτικὰ (κόμμι γκουάρ, χαρουπιοῦ, ξανθάνης κ.λ.π)
- Γλυκαντικὰ (δεξτρόζη, μαλτοδεξτρίνη, φρουκτόζη κ.λ.π)

καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα «Μέτρον Ἄριστον»!


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!


Ἑλένη Λάτση
Τεχνολόγος Τροφίμων