Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Ἡ Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ

Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ


Ἡ Βυζαντινὴ Μουσικὴ εἶναι ἡ ἀντιπροσωπευτικὴ ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Ἡ μελωδία στὴ λατρεία συμβάλλει τὰ μέγιστα στὴ δημιουργία κλίματος κατανυκτικότητας καὶ εὐκολώτερης ἐπικοινωνίας μὲ τὸ Θεῖον.

Ὅμως ἡ μελωδία αὐτὴ πρέπει νὰ εἶναι φωνητικὴ καὶ ὄχι ὀργανική. Γι' αὐτὸ στὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία «ἀπάδει» ἡ χρησιμοποίηση μουσικῶν ὀργάνων. Γιατί ἡ λατρεία δὲν ἔχει σκοπὸ νὰ «τέρψη», ἀλλὰ νὰ κατανύξη, δημιουργώντας αἴσθημα μετανοίας καὶ συνομιλίας μὲ τὸ Θεό.

Ἡ Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ εἶναι ἡ δύναμη-μέσο, ποὺ στοχεύει στὴν ἀνάταση τῆς ψυχῆς πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ ὄχι στὴν κάθοδο τοῦ οὐρανοῦ στὴ γῆ.

Μ’ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις καὶ μέσα σ’ αὐτὸ τὸ κλίμα ἡ βυζαντινὴ μουσικὴ ἔπαιξε ρόλο σπουδαῖο καὶ σημαντικὸ στὴν Ἐκκλησιαστικὴ ἀγωγὴ τοῦ λαοῦ μας.

Ἰδιαίτερα, ἡ παράδοση τῆς Κωνσταντινουπόλεως χάραξε τὴ γραμμή, τὸ ὕφος καὶ τὸ ἦθος τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτῆς μουσικῆς παραδόσεως, πού, στὸ διάστημα τῶν αἰώνων, μᾶς χάρισε ἀριστουργηματικὰ κομμάτια ἀνεπανάληπτων μουσικῶν συνθέσεων, ἐκτελέσεων καὶ διασκευῶν ἀπὸ κορυφαίους ἐκπροσώπους της μουσικοδιδασκάλους, πρωτοψάλτες καὶ ἱεροψάλτες μὲ ζῆλο, καλλιφωνία, κατάρτιση καὶ ἐνθουσιασμό.