Ὅλα ἦταν ἀπὸ Μένα!
Τὸ παρακάτω κείμενο ἀποτελεῖ ἕνα γράμμα ποὺ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τῆς Βίριτσα σὲ ἕνα πνευματικό του παιδί, ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος βρισκόταν στὴν φυλακή. Εἶναι ἕνας λόγος παρηγοριᾶς καὶ νουθεσίας, ποὺ ὁ Δημιουργὸς Θεὸς ἀπευθύνει στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου.
«Ἔχεις ποτὲ σκεφτεῖ ὅτι ὅλα ὅσα ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καὶ Ἐμένα; Διότι αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν τὴν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου. Ὅταν οἱ πειρασμοὶ ἔρχονται ἐπάνω σου καὶ ὁ πολέμιος σὰν τὸ ποτάμι, θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ἡ ἀδυναμία σου ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ δύναμή Μου καὶ ἡ ἀσφάλειά σου βρίσκεται στὸ νὰ Μὲ ἀφήσεις νὰ σὲ προστατεύσω.
Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι ὅταν βρίσκεσαι σὲ δύσκολες συνθῆκες μεταξύ τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν σὲ καταλαβαίνουν, δὲν λογαριάζουν αὐτὰ πού σοῦ εἶναι εὐάρεστα καὶ σὲ ἀπομακρύνουν, ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Εἶμαι ὁ Θεός σου, οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς εἶναι στὰ χέρια Μου.
Δὲν βρέθηκες τυχαία στὴ θέση σου, εἶναι ἀκριβῶς ἡ θέση πού σοῦ ἔχω ὁρίσει.
Δὲν μὲ παρακαλοῦσες νὰ σοῦ μάθω τὴν ταπείνωση; Καὶ νά! Σὲ ἔβαλα σ’ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ περιβάλλον, στὸ “σχολεῖο” ποὺ διδάσκουν αὐτὸ τὸ μάθημα. Τὸ περιβάλλον σου καὶ αὐτοὶ ποὺ ζοῦν γύρω σου μόνο ἐκτελοῦν τὸ θέλημά Μου.
Ἔχεις οἰκονομικὲς δυσκολίες καὶ μόλις τὰ βγάζεις πέρα; Νὰ ξέρεις ὅτι ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι Ἐγὼ διαθέτω τὰ χρήματά σου καὶ νὰ καταφεύγεις σὲ Μένα καὶ νὰ γνωρίζεις ὅτι ἐξαρτᾶσαι ἀπὸ Μένα. Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι τὰ ἀποθέματά Μου εἶναι ἀνεξάντλητα καὶ νὰ βεβαιωθεῖς ὅτι εἶμαι πιστὸς στὶς ὑποσχέσεις Μου.
Νὰ μὴν συμβεῖ ποτὲ νὰ σοῦ ποῦν στὴν ἀνάγκη σου: «Μὴν πιστεύεις στὸν Κύριο καὶ Θεό σου».
Ἔχεις περάσει ποτὲ νύχτα μέσα στὴ θλίψη ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς σου, τοὺς ἀνθρώπους ποῦ ἀγαπᾶς; Σοῦ τὸ ἐπέτρεψα, γιὰ νὰ στραφεῖς σὲ Μένα καὶ σὲ Μένα νὰ βρεῖς τὴν αἰώνια παρηγοριὰ καὶ ἀνακούφιση.
Σὲ ξεγέλασε ὁ φίλος σου ἢ κάποιος ποῦ τοῦ εἶχες ἀνοίξει τὴν καρδιά σου; Ἀπὸ μένα ἦταν αὐτό. Ἐγὼ ἐπέτρεψα νὰ σὲ ἀγγίξει αὐτὴ ἡ ἀπογοήτευση, γιὰ νὰ μάθεις ὅτι ὁ καλύτερος φίλος σου εἶναι ὁ Κύριος.
Θέλω νὰ τὰ φέρνεις ὅλα σὲ Μένα καὶ ὅλα νὰ Μοῦ τὰ λές.
Σὲ συκοφάντησε κάποιος; Νὰ τὸ ἀφήσεις σὲ Μένα, σὲ Μένα νὰ προσκολληθεῖς. Ἐγὼ εἶμαι ἡ καταφυγή σου, γιὰ νὰ κρυφτεῖς ἀπὸ τὴν ἀντιλογία τῶν ἐθνῶν. Θὰ κάνω τὴν δικαιοσύνη σου νὰ λάμψει σὰν τὸ φῶς, καὶ τὴν ζωή σου σὰν μέρα μεσημέρι.
Καταστράφηκαν τὰ σχέδια σου καὶ ἡ ψυχή σου εἶναι ἐξαντλημένη; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Ἔκανες σχέδια καὶ εἶχες δικούς σου σκοπούς. Τὰ σχέδια σου τὰ ἔφερες νὰ τὰ εὐλογήσω. Ἀλλὰ Ἐγὼ θέλω νὰ ἀφήσεις σὲ Μένα νὰ κατευθύνω καὶ νὰ χειραγωγῶ τὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου, διότι εἶσαι τὸ ὄργανο καὶ ὄχι πρωταγωνιστῆς.
Σὲ βρῆκαν ἀπροσδόκητες ἀποτυχίες καὶ ἡ ἀπελπισία κατέλαβε τὴν καρδιά σου; Νὰ ξέρεις, ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Διότι μ’ αὐτὴ τὴν κούραση καὶ τὸ ἄγχος δοκιμάζω πόσο ἰσχυρὴ εἶναι ἡ πίστη σου στὶς ὑποσχέσεις Μου καὶ τὴν παρρησία σου στὴν προσευχὴ γιὰ τοὺς συγγενεῖς σου. Δὲν ἤσουν ἐσὺ ποῦ ἐμπιστεύτηκες τὶς φροντίδες γιὰ αὐτοὺς στὴν προνοητικὴ ἀγάπη Μου; Δὲν εἶσαι ἐσὺ ποὺ καὶ τώρα τοὺς ἀφήνεις στὴν προστασία τῆς Πανάγνου Μητέρας Μου;
Σὲ βρῆκε σοβαρὴ ἀσθένεια ποὺ μπορεῖ νὰ γιατρευτεῖ ἢ εἶναι ἀθεράπευτη καὶ σὲ κάρφωσε στὸ κρεβάτι σου; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Ἐπειδὴ θέλω νὰ Μὲ γνωρίσεις πιὸ βαθιά, μέσῳ τῆς σωματικῆς ἀσθένειας, νὰ μὴν γογγύζεις γι’ αὐτὴν τὴ δοκιμασία πού σου στέλνεται καὶ νὰ μὴν προσπαθεῖς νὰ καταλάβεις τὰ σχέδια Μου τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων μὲ διάφορους τρόπους, ἀλλὰ ἀγόγγυστα καὶ ταπεινὰ νὰ σκύψεις τὸ κεφάλι σου μπροστὰ στὴν ἀγαθότητά Μου.
Ὀνειρευόσουν νὰ κάνεις κάτι ξεχωριστὸ καὶ ἰδιαίτερο γιὰ Μένα καὶ ἀντὶ νὰ τὸ κάνεις ἔπεσες στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό. Διότι τότε θὰ ἤσουν βυθισμένος στὰ δικά σου ἔργα καὶ Ἐγὼ ἐπέτρεψα νὰ σοῦ συμβεῖ αὐτὸ γιὰ νὰ προσελκύσω τὶς σκέψεις σου σὲ Μένα. Θέλω νὰ σοῦ διδάσκω τὶς βαθύτατες σκέψεις καὶ τὰ μαθήματά Μου, γιὰ νὰ Μὲ ὑπηρετεῖς, θέλω νὰ σὲ μάθω νὰ συναισθάνεσαι πὼς εἶσαι τίποτα χωρὶς Ἐμένα.
Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς καλύτερους υἱούς Μου εἶναι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴ δραστικὴ ζωή, γιὰ νὰ μάθουν νὰ χειρίζονται τὸ ὅπλο τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.
Κλήθηκες ἀπροσδόκητα νὰ ἀναλάβεις μιὰ δύσκολη καὶ ὑπεύθυνη θέση, στηριγμένη σὲ Μένα; Σοῦ ἐμπιστεύομαι τὶς δυσκολίες αὐτές, καὶ γι’ αὐτὸ θὰ σὲ εὐλογήσει ὁ Κύριος καὶ Θεός σου, σ’ ὅλα τα ἔργα σου, σ’ ὅλους τους δρόμους σου, σ’ ὅλα. Καθοδηγητὴς καὶ Δάσκαλός σου θὰ εἶναι ὁ Κύριος σου.
Τὴν ἡμέρα αὐτὴ στὰ χέρια σου, τέκνο Μου, ἔδωσα αὐτὸ τὸ δοχεῖο μὲ τὸ θεῖο μύρο, νὰ τὸ χρησιμοποιήσεις ἐλεύθερα.
Νὰ θυμᾶσαι πάντοτε ὅτι κάθε δυσκολία ποὺ θὰ συναντήσεις, κάθε προκλητικὴ λέξη, κάθε διαβολὴ καὶ κατάκριση, κάθε ἐμπόδιο στὰ ἔργα σου, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ προκαλέσει ἀγανάκτηση καὶ ἀπογοήτευση, κάθε φανέρωση τῆς ἀδυναμίας καὶ τῆς ἀνικανότητάς σου, θὰ χρίεται μὲ αὐτὸ τὸ ἔλαιο.
Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Νὰ θυμᾶσαι πὼς κάθε ἐμπόδιο εἶναι νουθεσία ἀπὸ τὸν Θεό. Καὶ νὰ βάλεις στὴν καρδιά σου αὐτὸν τὸν λόγο, πού σου ἔχω ἀποκαλύψει τὴν ἡμέρα αὐτή.
Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό.
Νὰ ξέρεις καὶ νὰ θυμᾶσαι πάντα, ὅπου καὶ νὰ εἶσαι, ὅτι ὁποιοδήποτε κεντρί, θὰ ἀμβλυνθεῖ... μόλις θὰ μάθεις σὲ ὅλα νὰ βλέπεις Ἐμένα...
Ὅλα σου στάλθηκαν ἀπὸ Μένα γιὰ τὴν τελείωση τῆς ψυχῆς σου.
Ὅλα αὐτὰ ἦταν ἀπὸ Μένα»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.