Ὁ Δημιουργὸς Θεὸς – Μέρος Β΄

Ὁ Δημιουργὸς Θεὸς – Μέρος Β΄

Κυριακάτικο ἐγκύκλιο κήρυγμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κ.κ. Ἱερεμίου.

1. Στό προηγούμενο κήρυγμά μας, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μιλήσαμε γιά τήν δημιουργία τοῦ κόσμου. Καί εἴπαμε ὅτι ὅλα ὅσα βλέπουμε γύρω μας καί αὐτά πού δέν βλέπουμε, καί τά ὁρατά καί τά ἀόρατα, ἔγιναν ὅλα ἀπό τόν Θεό. Και εἴπαμε ἀκόμη ὅτι ὅλα ἔγιναν ΑΜΕΣΩΣ.

Λέει μέν ἡ Ἁγία Γραφή ὅτι ὁ κόσμος δημιουργήθηκε σέ ἕξι ἡμέρες, ἀλλά αὐτό τό λέει ἀπό συγκατάβαση στήν ἀνθρώπινη νόησή μας, γιά νά νοήσουμε καί νά ἀπολαύσουμε καλύτερα τό θαυμαστό ἔργο τοῦ Θεοῦ.

Ἡ πραγματικότητα ὅμως εἶναι ὅτι ὁ κόσμος ἔγινε ΑΜΕΣΩΣ. Γι᾽ αὐτό καί ἡ Γένεση, τό πρῶτο βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἐνῶ μιλάει στήν ἀρχή, στό α´ κεφ., γιά τήν δημιουργία σέ ἕξι ἡμέρες, παρακάτω, στήν ἀρχή του β´ κεφ., μιλάει γιά τήν δημιουργία ὅλου τοῦ σύμπαντος σέ μία μέρα (Γεν. 2,4)!

Ἀλλά θα ἤθελα νά σᾶς πῶ σήμερα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, πῶς ὁ κόσμος ἔγινε ἀμέσως.

2. Γιά τό θέμα αὐτό, ὅτι ὁ κόσμος ἔγινε ἀμέσως, ἔχουμε μαρτυρίες ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης μιλώντας γιά τήν δημιουργία λέει ὅτι αὐτή ἦταν μιά «ἀκαριαία», δηλαδή, μιά στιγμιαία ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Καί σ᾽ αὐτή τήν «ἀκαριαία» δημιουργική ἐνέργειά Του ὁ Θεός ἔβαλε ἀπό τήν ἀρχή ὅλες τίς καταβολές τῶν ὄντων, τά σπέρματα τῶν ὄντων· καί αὐτά ἔπειτα ἐξελίχθηκαν καί φανερώθηκαν κατά τό εἶδος τους.

Γιά τήν βεβαίωση αὐτοῦ πού σᾶς λέγω, ἄν καί θά σᾶς φανεῖ δύσκολο, σᾶς αναφέρω καί πῶς τό λέγει ἀκριβῶς ὁ ἅγιος Πατέρας. Λέγει: «Πάντων τῶν ὄντων τάς ἀφορμάς καί τάς αἰτίας...συλλήβδην ὁ Θεός ἐν ἀκαρεῖ κατεβάλετο...καί ἐν τῇ πρώτῃ τοῦ θελήματος ὁρμῇ ἡ ἑκάστου τῶν ὄντων οὐσία συνέδραμεν, οὐρανός, ἀστέρες, πῦρ, ἀήρ, θάλασσα, γῆ, ζῶα, φυτά...» (βλ. Περί τῆς Ἑξαημέρου MPG 44, 72ΑΒ).

Ἀκόμη σαφέστερα τό λέγει αὐτό ὁ ἅγιος Βασίλειος, ὅταν λέει ὅτι γιά τά ὄντα τῆς φύσεως ὁ Θεός ἔθεσε στήν ἀρχή «σπέρματα» καί αὐτά ἀργότερα αὐξήθηκαν καί ἐξελίχθηκαν στό εἶδος τους μέ τή δημιουργική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ (βλ. Eἰς τήν Ἑξαήμερον MPG 29, 149C).

Εἶναι μεγαλόπρεπη πράγματι αὐτή ἡ παράσταση περί τῆς δημιουργίας τοῦ σύμπαντος, ὅπως τό λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες: Ὅτι ὁ Θεός δημιούργησε ἀκαριαίως, ἀμέσως, ὅλες τίς καταβολές τοῦ σύμπαντος καί ἀπό αὐτές τίς καταβολές προῆλθαν ἔπειτα ὅλα τά ὑπάρχοντα ὄντα στό σύμπαν.

Ἔτσι βλέπουμε νά ἐμφανίζονται καί σήμερα τά διάφορα εἴδη τῆς φύσεως, ἀκόμα καί αὐτός ὁ ἄνθρωπος. Προέρχονται ἀπό σπέρματα. Μή σᾶς σκανδαλίσει, χριστιανοί μου, αὐτό πού εἶπα ὅτι τά σπέρματα «ἐξελίχθηκαν». Πραγματικά ἡ δημιουργία εἶναι ἐξέλιξη τῶν καταβολῶν πού ἔθεσε ὁ Θεός ἀπό τήν ἀρχή. Δέν δεχόμαστε ἐξέλιξη κατά τήν λανθασμένη θεωρία τοῦ Δαρβίνου, ὅτι ὁ πίθηκος ἔγινε ἄνθρωπος (!...), ἀλλά ἐξέλιξη στό ἴδιο εἶδος, «κατά γένος καί καθ᾽ ὁμοιότητα», ὅπως τό λέει καθαρά ἡ Ἁγία Γραφή (Γεν. 1, 12).

3. Θέλω ὅμως νά σᾶς πῶ τώρα, ἀδελφοί χριστιανοί, ὅτι μήν θεωροῦμε την Ἁγία Γραφή ὅτι εἶναι ἕνα ἐπιστημονικό βιβλίο γιά νά μᾶς πεῖ τό «πῶς» ἔγινε ὁ κόσμος. Αὐτό τό «πῶς» τό ἐξετάζει ἡ ἐπιστήμη καί ἀσφαλῶς, ὅπως τό λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος ἀπό τήν ἔρευνα αὐτή τῆς ἐπιστήμης τρανώνεται ὁ θαυμασμός μας στό Θεό (βλ. Eἰς τήν Ἑξαήμερον MPG 29,25Α.33Β).

Ἡ Ἁγία Γραφή δέν μᾶς λέγει τό «πῶς» ἔγινε ὁ κόσμος, ἀλλά μᾶς λέγει τό «ποιός» ἔκανε τόν κόσμο. Τόν ἔκανε ὁ Θεός! Γιά τό «πῶς» ἔγινε ὁ κόσμος οἱ ἅγιοι Πατέρες, ξαναλέμε, μᾶς λένε ἐκεῖνο τό γενικό πού εἴπαμε, ὅτι δηλαδή τά ὄντα προῆλθαν ἀπό σπερματικές καταβολές, πού ἔβαλε ἀπό τήν ἀρχή ἡ δημιουργική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ.

4. Τήν δημιουργία τοῦ κόσμου, ἀδελφοί χριστιανοί, νά τήν βλέπουμε σάν ἕνα θαῦμα, σάν ἕνα ὑπεροχο βιβλίο, στό ὁποῖο διαβάζουμε τήν παντοδυναμία καί τήν πανσοφία τοῦ δημιουργοῦ Θεοῦ. Ἄν θέλετε νά ἀπολαύσετε ἕνα θαυμάσιο ὕμνο τῆς δημιουργίας νά διαβάσετε, παρακαλῶ, τόν ὑπέροχο Ψαλμ. 103, πού τόν λέμε «προοιμιακό» Ψαλμό. Τόν λέμε ἔτσι τόν Ψαλμό αὐτό, γιατί εἶναι στήν ἀρχή τοῦ λειτουργικοῦ «οἴμου», τοῦ λειτουργικοῦ «δρόμου» δηλαδή, τῆς λατρευτικῆς πορείας μας γιά τόν Θεό, πού ἀρχίζει μέ τήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Στόν ὕμνον αὐτόν ὁ ποιητής του θαυμάζει τό μεγαλεῖο καί τήν τάξη τοῦ σύμπαντος, γιά νά ξεσπάσει ἔπειτα σέ κραυγή θαυμασμοῦ καί νά πεῖ: «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας»!

Τό μόνο «φάλτσο» πού παρατηρεῖ ὁ ποιητής στό σύμπαν εἶναι ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος. Ἐνῶ ἡ ἄψυχη θάλασσα, γιά παράδειγμα, δέν παραβαίνει τό ὅριο, πού ἔθεσε ὁ Θεός γι᾽ αὐτήν («ὅριον ἔθου, ὅ οὐ παρελεύσεται»), ἀντίθετα ὁ λογικός ἄνθρωπος παραβαίνει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Γι᾽ αὐτό καί τελειώνοντας ὁ ψαλμωδός τόν ὕμνο του εὔχεται λέγοντας νά «χαθοῦν» οἱ ἁμαρτωλοί ἀπό τήν γῆ: «Ἐκλείποιεν – λέγει – ἁμαρτωλοί ἀπό τῆς γῆς καί ἄνομοι, ὥστε μή ὑπάρχειν αὐτούς»!

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

Π η γ ή :  Ἑβδομαδιαῖο ἠλεκτρονικὸ περιοδικὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως: «Παναγία Προυσιώτισσα». Ἀριθμὸς φύλλου 12, Κυριακὴ 26 Ἰουνίου 2011, σελ. 1-3. http://www.imgortmeg.gr/