Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Διαφορὰ θρησκείας – Ἐκκλησίας

Διαφορὰ θρησκείας – Ἐκκλησίας



Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ.κ. Ἰεροθέου (Βλάχου).


Ἡ θρησκεία στηρίζεται στὴν μαγεία, τὴν δεισιδαιμονία καὶ τὸν μυστικισμό. Συνήθως οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀνήκουν σὲ μιὰ θρησκεία πιστεύουν σὲ ἕναν ἰδεατό, ἀνύπαρκτο, φανταστικὸ Θεὸ καὶ οὐσιαστικὰ αὐτὸ εἶναι ἀθεΐα, γιατί ἡ πίστη σὲ ἕναν Θεὸ ποὺ δὲν ὑπάρχει εἶναι ἀθεϊστική. Μιὰ τέτοια πίστη διαστρέφει τὸν διανοητικὸ καὶ νοερὸ κόσμο τῆς ψυχῆς, δημιουργεῖ μίση, ἐχθρότητες, ἀντιπαλότητες καὶ ἐξάπτει τὸν φονταμενταλισμό, τὸν φανατισμό. Πρόκειται γιὰ μιὰ ψυχική, σωματικὴ καὶ κοινωνικὴ διαστροφή.

Ἀντίθετα, ἡ Ἐκκλησία εἶναι μιὰ Κοινότητα ποὺ πιστεύει καὶ λατρεύει ἕναν ζωντανό, ὑπαρκτὸ Θεὸ καὶ οἱ ἄνθρωποι μέσα σὲ αὐτὴν ἀποκτοῦν αἴσθηση τῆς ὑπάρξεώς Του, μὲ τὴν κάθαρση τῆς καρδιᾶς, τὸν φωτισμὸ τοῦ νοῦ καὶ τὴν θέωση. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὴ ἡ ἐν Χριστῷ κοινότητα εἶναι οἰκογένεια ποὺ διατηρεῖ πραγματικὲς σχέσεις μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, εἶναι πνευματικὸ θεραπευτήριο ποὺ θεραπεύει τὸν πνευματικὰ ἀσθενῇ ἄνθρωπο.

Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διδάσκεται καὶ βιώνεται ἡ ἐμπειρία τῶν Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Πατέρων καὶ ἡ ἀγωνιστικότητα τῶν μαρτύρων καὶ τῶν ἀσκητῶν. Μάλιστα, οἱ Ἀποστολικοὶ Πατέρες καὶ οἱ Πατέρες τοῦ 4ου αἰῶνος διατύπωσαν τὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν ἑβραϊκὴ καὶ ἑλληνικὴ σκέψη, διέσωσαν τὸ καλύτερο ποὺ συνάντησαν σὲ αὐτοὺς τοὺς πολιτισμούς. Ἔτσι, ὁ Χριστιανισμὸς παρουσιάσθηκε στὴν ἱστορία ὡς τὸ «τρίτο γένος», δηλαδὴ δὲν ἔχει οὔτε ἑβραϊκὴ οὔτε ἑλληνικὴ σκέψη, ἀλλὰ κάτι νέο. Ἔτσι, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ὑπερεθνικὴ καὶ ἐναντίον κάθε ἐθνοφυλετισμού, ὁ ὁποῖος ἔχει καταδικασθῆ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τοῦ 1872 στὴν Κωνσταντινούπολη ὡς αἵρεση.

Ὅσοι ἔχουν περάσει μέσα ἀπὸ τὴν λαίλαπα τῶν καταστροφικῶν θρησκειῶν καὶ σεκτῶν καὶ ὅσοι ζοῦν πραγματικὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία ὡς κοινότητα, οἰκογένεια καὶ θεραπευτήριο καταλαβαίνουν τὴν διαφορὰ μεταξὺ θρησκείας καὶ Ἐκκλησίας. Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸ ἐξηγήση αὐτὸ μὲ λογικὰ ἐπιχειρήματα. Ἰσχύει ἡ ἀρχή: «Ἔρχου καὶ ἴδε», «γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος», «σχολάσατε καὶ γνῶτε».

Πρέπει δὲ νὰ τονίσω ὅτι, ὅταν διάφορες πολιτικές, οἰκονομικὲς ἢ ἐθνικιστικὲς δυνάμεις ἐκμεταλλεύωνται τὶς θρησκεῖες, τότε ἀναφύονται χειρότερα προβλήματα, βασανίζονται πιὸ πολὺ οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ κοινωνίες. Εἶναι τὸ ἴδιο ὅταν οἱ λεγόμενες «Χριστιανοδημοκρατικὲς ἢ σοσιαλιστικὲς κομματικὲς παρατάξεις» ἐκμεταλλεύωνται τὰ ὄντως ἐπαναστατικὰ λόγια του Χριστοῦ καὶ κάνουν τὸν Χριστιανισμὸ ἰδεολογία μὲ πολιτικοὺς σκοπούς, ὅποτε ἀφυδατώνεται ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ.

Ἔτσι, σεβόμαστε τὶς θρησκεῖες καὶ τὶς λατρεῖες τους, ἔστω κι ἂν δὲν συμφωνοῦμε μὲ αὐτές, ἀλλὰ ἀρνούμαστε τοὺς ποικιλόμορφους καὶ ἐπικίνδυνους «-ισμούς» ποὺ ἐκμεταλλεύονται πολιτικά, κοινωνικὰ καὶ οἰκονομικᾶ τὰ θρησκευτικὰ συναισθήματα τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐπιβάλλουν ποικιλώνυμες καὶ ποικιλότροπες δικτατορίες στὸ ὄνομα τοῦ ὁποιουδήποτε Θεοῦ.


Πηγή: «Ἐκκλησιαστικὴ Παρέμβαση». Μηνιαία ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου. Τεῦχος 175. Συνέντευξη τοῦ Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ.κ. Ἰεροθέου στὸ «Ἁγιορείτικο Βῆμα». http://www.parembasis.gr/2011/frames_11_02.htm


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.