Ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης

Ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ

Ἔζησε στή γῆ ἕνας ἄνθρωπος, ἄνδρας με ἄσβεστη πνευματική δίψα, πού λεγόταν Συμεών (αὐτό ἦταν τό κοσμικό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ). Προσευχόταν στόν Θεό για πολύ καιρό μέ ἀκατάπαυστο θρῆνο: «Ἐλέησόν με»! Ἀλλά δέν τόν ἄκουγε ὁ Θεός.

Πέρασαν μῆνες καί μῆνες μέ τέτοια προσευχή καί οἱ δυνάμεις τῆς ψυχῆς του ἐξαντλήθηκαν. Ἔφθασε μέχρι την ἀπόγνωση καί φώναξε: «Εἶσαι ἀδυσώπητος»! Καί ὅταν μέ αὐτές τις λέξεις ράγισε κάτι μέσα στη συντετριμμένη ἀπό τήν ἀπόγνωση ψυχή του, εἶδε ξαφνικά τόν ζῶντα Χριστό. Πῦρ γέμισε την καρδιά του καί ὅλο του το σῶμα μέ τέτοια δύναμη πού, ἄν κρατοῦσε ἀκόμη μιά στιγμή ἡ ὅραση, θά πέθαινε.

Ἀπό τότε, δέν μποροῦσε πιά να λησμονήσει το ἀνείπωτα πρᾶο, το ἀπέραντα ἀγαπητικό, τό χαρούμενο και γεμάτο ἀπό ὑπερνοητή εἰρήνη βλέμμα τοῦ Χριστοῦ. Καί στά ἑπόμενα χρόνια τῆς μακρᾶς ζωῆς του μαρτυροῦσε ἀκάματα ὅτι «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν», ἀγάπη ἄπειρη, πού ξεπερνᾶ κάθε νοῦ (σελ. 3).

Ὁ Συμεών ἔκανε τήν στρατιωτική του θητεία στην Πετρούπολη. Ὑπηρέτησε σε ἕνα τάγμα σκαπανέων, τό ὁποῖο ἀνῆκε στήν Αὐτοκρατορική Φρουρά. Πῆγε να ὑπηρετήσει μέ ζωντανή πίστη καί βαθύ αἴσθημα μετανοίας, χωρίς νά παύει να σκέπτεται τόν Θεό.

Στό στρατό τόν ἀγαποῦσαν πολύ ὡς στρατιώτη πρόθυμο στήν ὑπηρεσία, ἥσυχο καί πάντοτε καλό στή συμπεριφορά. Οἱ σύντροφοί του τον ἀγαποῦσαν ὡς εὐχάριστο καί πιστό φίλο. Ἄλλωστε αὐτό ἦταν συνηθισμένο φαινόμενο στη Ρωσία, ὅπου οἱ στρατιῶτες ζοῦσαν σάν ἀδέλφια.

Κάποτε τήν παραμονή μιᾶς γιορτῆς, μαζί μέ τρεῖς ἄλλους φρουρούς ἀπό το ἴδιο τάγμα ἔφυγαν γιά τήν πόλη. Κατέληξαν λοιπόν σέ μιά ἀπό τίς μεγάλες ταβέρνες τῆς πρωτεύουσας, ὅπου ὑπῆρχαν πολλά φῶτα καί ἀντηχοῦσε δυνατή μουσική. Παρήγγειλαν φαγητό καί βότκα καί ἄρχισαν νά συζητοῦν σε εὐχάριστο τόνο. Ὁ Συμεών ὅμως μᾶλλον σιωποῦσε. Βλέποντάς τον σιωπηλό ἕνας ἀπό τήν παρέα ρώτησε:

– Τί συμβαίνει Συμεών καί εἶσαι συνεχῶς σιωπηλός; Τί σκέφτεσαι;

– Σκέφτομαι ὅτι, ἐνῶ ἐμεῖς καθόμαστε τώρα στήν ταβέρνα, τρῶμε, πίνουμε βότκα, ἀκοῦμε μουσική και διασκεδάζουμε, στό Ἅγιον Ὄρος τήν ὥρα αὐτή γίνεται ἀγρυπνία καί θα προσεύχονται ὅλη τή νύχτα. Λοιπόν, ποιός θά δώσει καλύτερη ἀπάντηση στήν Φοβερά Κρίση, αὐτοί ἤ ἐμεῖς;

Τότε λέει ὁ ἄλλος:

– Τί ἄνθρωπος αὐτός ὁ Συμεών! Ἐμεῖς ἀκοῦμε μουσική καί διασκεδάζουμε, και αὐτός ἔχει τό νοῦ του στόν Ἄθωνα καί τήν Κρίση! (σελ. 20-21).

Π η γ ή : Καθημερινὸ ἠλεκτρονικὸ περιοδικὸ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΔΑΧΗ», ἀριθμὸς φύλλου 56, Παρασκευὴ 25 Φεβρουαρίου 2011, σελ. 1-2, ὑπὸ Ἐπισκόπου Ἰερεμίου, Μητροπολίτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως. http://www.imgortmeg.gr/