Ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσῳ τῆς ἀνάγνωσης καὶ ἀκρόασης τῆς Ἁγίας Γραφῆς

Ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσῳ τῆς ἀνάγνωσης καὶ ἀκρόασης τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Τοῦ Ἁγίου Ἰννοκεντίου Μόσχας

Ἕνας ἄλλος τρόπος γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι, ὅπως εἴπαμε, ἡ ἀνάγνωση καὶ ἀκρόαση τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

          Ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἕνα θησαυροφυλάκιο, ἀπ’ ὅπου μπορεῖ νὰ ἀντλήσει φῶς καὶ ζωή· φῶς, ποὺ φωτίζει καὶ σοφίζει, καὶ ζωή, ποὺ ζωογονεῖ καὶ παρηγορεῖ καὶ εὐφραίνει.

          Ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πολυτιμότερα δῶρα τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, μιὰ μεγάλη εὐεργεσία, ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ καθένας μπορεῖ νὰ ὠφεληθεῖ, φτάνει μόνο νὰ τὸ θελήσει.

          Ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι ἡ θεία σοφία, μιὰ σοφία τόσο θαυμαστή, ὥστε μπορεῖ νὰ τὴν κατανοήσει ἀκόμα καὶ ὁ πιὸ ἁπλὸς κι’ ἀγράμματος ἄνθρωπος. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς πολλοὶ ἁπλοὶ ἄνθρωποι, διαβάζοντας ἤ ἀκούγοντας τὴν Ἁγία Γραφή, ἔγιναν εὐσεβεῖς καὶ ἔλαβαν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἐνῶ ἀπεναντίας ἄλλοι, καὶ μάλιστα μορφωμένοι, μελετώντας την, πλανήθηκαν καὶ χάθηκαν.

          Αὐτὸ ἔγινε, γιατὶ οἱ πρῶτοι τὴ διάβαζαν μὲ ἁπλότητα καρδιᾶς, χωρὶς ὀρθολογιστικὰ ψιλολογήματα, ἐπιδιώκοντας νὰ πλουτίσουν ὄχι σὲ γνώση ἀνθρώπινη, ἀλλὰ σὲ χάρη καὶ δύναμη καὶ Πνεῦμα Θεοῦ, ἐνῶ οἱ δεύτεροι, νομίζοντας πὼς εἶναι σοφοὶ καὶ πὼς τὰ ξέρουν ὅλα, ζητοῦσαν στὴ Γραφὴ ὄχι τὴ δύναμη καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὴ σοφία τοῦ κόσμου.

Πηγή: Ἁγίου Ἰννοκεντίου Μόσχας «Ἡ πνοὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἡ Φωνή τῶν Πατέρων», ἐκδόσεις Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὡρωποὺ Ἀττικῆς, σελ. 100-101.