Τὸ ἀλφαβητάριο τοῦ Χριστιανοῦ

Τὸ ἀλφαβητάριο τοῦ Χριστιανοῦ

Ἀγάπα πρώτον τὸν Θεόν, ἔπειτα τὸν ἐχθρόν σου.

Βλέπε τῶν ἄλλων τὰ καλά, τὸ σφάλμα τὸ δικό σου.

Γυναίκα ἔχεις; Τίμα τὴν. Δὲν ἔχεις; Μὴ γυρέψεις.

Δίδε καλὸν ἀντὶ κακοῦ καὶ θέλεις ἀφεντέψεις.

Ἔχε διὰ χειρότερον μόνον τὸν ἑαυτόν σου.

Ζῆσε καλῶς, ἂν τὸ κακὸν τὸ φεύγεις ὡς κρημνόν σου.

Ἡμέρα δίχως προσευχὴ ποτὲ νὰ μὴν περάσει.

Θρόνος Θεοῦ θέλεις γενή, ταπεινωθεῖς ἐν πάσι.

Ἰδέα νὰ χεῖς πάντοτε πὼς σήμερον πεθαίνεις.

Κόλακα μήτε νὰ δεχθεῖς μήτε ἐσὺ νὰ γένης.

Λιμὴν νὰ εἶσαι τῶν πτωχῶν, χαρὰ τῶν θλιβομένων.

Μήτηρ, πατὴρ τῶν ὀρφανῶν, ξενοδοχεῖον τῶν ξένων.

Νὰ κοινωνεῖς πολλὲς φορὲς τὸν χρόνον, ἀναγκαῖον.

Ξομολόγου δέκα φορὲς, ὅμως, καὶ ἔτι πλέον.

Ὅσο μπορεῖς νὰ περπατεῖς, τρέχε στὴν ἐκκλησίαν.

Πουλήσου καὶ ἀγόρασε τὴν ἄνω Βασιλείαν.

Ρίψε τὸν πόνον τοῦ κορμιοῦ καὶ πόνει τὴν ψυχήν σου.

Σέβου τὴν πίστιν σου γερὰ ἕως εἰς τὴν θανήν σου.

Τοῦ βασιλέως μας Χριστοῦ τὰ πάθη νὰ θυμᾶσαι.

Ὕμνει καὶ δόξαζε Αὐτόν, ἂν θέλεις Χριστοῦ νὰ ‘σαι.

Φοβοῦ κι ἀγάπα Τὸν ὡσὰν τὰ δυό σου μάτια.

Χαῖρε, διὰ τὴν ἀγάπην Του, ἂν γένης καὶ κομμάτια.

Ψάλλε Αὐτῷ βράδυ, πρωί, καθημερινὴ καὶ σχόλη.

Ὤ, πρέπει δόξα καὶ τιμή. Ἀμήν, νὰ εἰπεῖτε ὅλοι!